جوش های صورت و بدن، مشکلی آشنا برای همه ی انسان ها بوده که معمولاً در سنین نوجوانی و جوانی با آن ها درگیر خواهیم شد. البته این مسئله تنها محدود به نوجوانی نبوده و امکان دارد در هر سن و سالی رخ بدهد. به طور معمول تغییرات هورمونی در سنین نوجوانی موجب ایجاد جوش بر روی پوست صورت می شود؛ اما در برخی مواقع ممکن است این مشکلات نشانگر یک بیماری باشند. در نتیجه توجه به نوع جوش و محل آن موجب می‌شود تا در شناخت وضعیت فعلی و بدن تان به خود کمک کنید و به همین دلیل ما تصمیم گرفتیم در این مقاله در ارتباط با انواع جوش ها، دلایل ایجاد آن ها و راهکار هایی جهت درمان آن ها مطالبی بنویسیم؛ پس با ما همراه باشید.
جوش های صورت چگونه شکل می گیرند؟
جوش های صورت از مشکلات رایج در سنین نوجوانی بوده که به طور معمول به علت تجمع سلول های مرده پوست و چربی در منافذ پوستی و اطراف فولیکول های مو بروز پیدا می کنند. افراد ممکن است این جوش ها را به صورت سر سفید، التهابی و یا سرسیاه در نواحی مختلفی همانند گونه ها، پیشانی و چانه ها تجربه کرده باشند. در سنین بزرگسالی نیز انواعی از این جوش ها، مشاهده خواهد شد که امکان دارد ناشی از عواملی مانند تغییرات هورمونی در اثر بارداری و زایمان، برخی بیماری ها و یا حتی مراقبت های نادرست پوست به وجود بیایند. در ادامه به بررسی هر یک از این روش ها پرداخته و با بیان علت ایجاد آن ها، راهکاری جهت درمان ارائه خواهیم کرد.
انواع جوش ها را بشناسید:
به طور کلی می توان جوش ها را به دو دسته ی کلی غیر التهابی و التهابی تقسیم نمود. جوش های سرسفید و سرسیاه از انواع غیر التهابی بوده که درمان آن ها نسبت به جوش های التهابی آسان تر است و روش های خانگی بدون نسخه می توانند بر روی آن ها تاثیرگذار باشند. انواع دیگر جوش ها، مانند کیست، ندول ها، پاسچول ها و پاپول ها از انواع التهابی می باشند که درمان آن ها دشوارتر و زمان برتر است.
بیشتر بخوانید: نحوه ی استفاده از ماسک های ورقه ای به چه صورت است؟
اول، جوش های سرسفید:
جوش های سرسفید از رایج ترین انواع آکنه بوده که به طور معمول در اثر انسداد منافذ پوست ایجاد خواهند شد. مسدود شدن منافذ می تواند عللی مانند چرب شدن بیش از اندازه پوست، وجود باکتری، افزایش سلول های مرده پوستی و یا تغییرات هورمونی داشته باشد. در هر حال علت بسته شدن منافذ پوست هر چه که باشد، نتیجه ی آن ایجاد شدن جوش های سر سفید در سنین مختلف بر روی نواحی متفاوت پوست خواهد بود. این جوش ها به نام کومدون بسته نیز مشهورند.
به طور معمول جوش های سر سفید بر روی منافذ بسته شده به صورت یک برجستگی سفید دیده می شوند که اطراف آن ها معمولاً قرمز رنگ بوده و امکان دارد دردناک باشند. پوست اطراف جوش ها نیز امکان دارد سفت و یا چروک به نظر برسد. نکته حائز اهمیت آن است که راه حل از بین بردن آن ها فشار دادن و خارج کردن چربی و چرک موجود در آن نخواهد بود. این کار تنها باعث ایجاد زخم بر روی پوست شده و تاثیری در باز شدن منافذ پوست و جلوگیری از بروز مجدد آن ها نمی گذارد.
دوم، جوش های سرسیاه:
در این مدل، جوش ها بر روی سطح پوست، سیاه به نظر می رسند و به علت تعداد فولیکول های مو با چربی یا سلول های مرده پوست ایجاد خواهند شد. این جوش ها که با عنوان کومدون باز مشهور هستند، به طور معمول به صورت نقاط کوچک سیاه بر روی پوست بروز پیدا می کنند. دانه های این جوش ها بر روی سطح پوست باز شده و پوست اطراف نیز رنگ و حالتی طبیعی دارد و دردناک نخواهد بود. رنگ سیاه آن ها ناشی از گرفتگی فولیکول های مو می باشد. جوش های سرسیاه را با فشار دادن از بین می برند؛ اما توصیه ما این است که از این کار امتناع نمایید؛ چرا که ممکن است باعث زخم شدن پوست و در نهایت باقی ماندن جای جوش شوید.
سوم، پاپول ها:
جوش های پاپول، برجستگی های کوچک به رنگ قرمز و یا صورتی هستند که در اثر بسته شدن منافذ پوست با سلول های مرده و یا چربی ایجاد خواهند شد. جوش های پاپول زیر سطح پوست به وجود آمده و محل آن ها به نظر قرمز می آید. این جوش ها به طور معمول دارای باکتری هایی به نام کاتی باکتریوم بوده که در صورت فشار دادن از داخل جوش بیرون زده و به اطراف پوست نفوذ می کنند؛ در نتیجه فشار دادن آن ها و خارج شدن مواد می تواند باعث تشدید و ایجاد آسیب بر روی پوست شود. پاپول ها جوش های چرکی نبوده اما باکتری هایی که در آن ها وجود دارند ممکن است ضایعات ملتهبی را بر روی پوست ایجاد نمایند. علاوه بر تمامی موارد گفته شده پاپول ها هنگامی که زیاد شوند، می توانند نشانگر وجود آکنه متوسط و یا شدید باشند که نیاز به درمان های قوی تر و طولانی تری خواهند داشت. پاپول ها هنگامی ایجاد می شوند که جوش های سرسفید و یا سرسیاه آنقدر تحریک و ناراحتی ایجاد نمایند که موجب آسیب پوست اطراف خود و بروز التهاب در فرد شوند.
چهارم، پاسچول ها یا جوش های چرکی:
پاسچول ها دارای برجستگی های قرمز رنگ و بزرگی هستند که مرکز آن ها معمولاً سفید و یا زرد می باشد. این مرکز در کنار پوست قرمز و ملتهب در اطراف جوش ها، نشان می دهد که پاسچول ها دارای انواع جوش های التهابی چرکی می باشند. این جوش ها ممکن است بر روی قفسه سینه، صورت و یا کمر افراد مشاهده شود و دلیل بروز آن ها آلوده شدن منافذ بسته پوست در اثر تجمع سلول های ایمنی، باکتری و یا حتی تغییرات هورمونی می باشد.
بیشتر بخوانید:رازهای مهم درباره ی ماسک های ورقه ای و نحوه استفاده از آن ه
پاسچول ها نیز مانند پاپول‌ها زیر پوستی بوده؛ با این تفاوت که سر چرکین آن ها از روی پوست بیرون زده است. در این صورت این جوش ها را فشار ندهید ؛چرا که خارج شدن باکتری بر روی سطح پوست باعث گسترش یافتن آن و سبب آسیب رسیدن و تشدید شدن پوست خواهد شد. در نتیجه توصیه می کنیم که از فشار دادن آن ها خودداری نموده و تخلیه آن را به پزشک متخصص بسپارید. چرا که فشار دادن آن ها موجب ایجاد زخم و یا ایجاد لکه های تیره بر روی پوست خواهد شد.
پنجم، ندول ها یا گره ها:
جوش های ندول یا ندولار، برجستگی های سفت گوشتی و قرمز رنگ بوده که در عمق پوست ایجاد خواهند شد. این برجستگی ها به طور معمول ملتهب و دردناک می باشند و در اثر وجود باکتری کاتی باکتریوم ایجاد خواهد شد. در حقیقت این باکتری موجب مسدود شدن منافذ پوست شده و به سلول های عمیق پوست آسیب خواهد رساند. جوش های ندول معمولاً با عفونت همراه هستند و به همین علت است که می توان آن ها را از انواع وخیم جوش ها دانست که موجب ماندگار شدن لک و یا زخم‌هایی بر روی پوست خواهد شد. در نتیجه، جهت درمان باید به پزشک متخصص مراجعه نمایید؛ چرا که درمان های خانگی بدون نسخه قدرت کافی برای مبارزه و مقابله با این جوش ها را نداشته و از بین نخواهد رفت.
ششم، کیست ها:
جوش های کیستی ک از نوع شدید جوش ها بوده با عفونت پوست همراه می شود. کیست ها به طور معمول بسیار بزرگ، ملتهب، دردناک، قرمز و چرک می باشند. آن ها امکان دارد به رنگ سفید نیز بر روی سطح پوست مشاهده شوند. البته برجستگی کیست از ندول نرم تر بوده و این مسئله به علت وجود چرک فراوان در آن ها می باشد. اما این نوع، آسیب زننده تر است؛ لذا اغلب بیشتر ترکیده و تخلیه ی آن ها موجب آلودگی سطح پوست و تشریح آن خواهد شد.
تفاوت بین جوش های خفیف، متوسط و شدید را بشناسید:
اگر جوش های سرسفید یا سرسیاه در بدن کمتر از ۲۰ عدد بود و تعداد برجستگی های ملتهب کمتر از ۱۵ عدد و تعداد ضایعات برجسته قرمز و ملتهب از ۳۰ عدد کمتر بود؛ شما در دسته افرادی با جوش های خفیف قرار خواهید گرفت. این جوش ها با روش های خانگی یا درمان های موضعی از بین رفته و نیازی به مراجعه طولانی مدت جهت درمان نخواهید داشت.
اگر تعداد ۲۰ تا ۱۰۰ عدد جوش سر سفید یا سرسیاه، ۱۵ تا ۵۰ برجستگی ملتهب و ۳۰ تا ۱۲۵ ضایعه برجسته و ملتهب بر روی پوست خود مشاهده می کنید، شما درگیر عارضه جوش های متوسط هستید. متخصصان جهت درمان این جوش ها از روش‌های کلینیکال استفاده خواهند کرد. درمان آن ها امکان دارد تا هفته ها طول کشیده و ممکن است در برخی مواقع پیش از درمان کامل علائم از آنچه که هست بدتر شوند.
جوش های شدید یا ندولوکیستیک بر اثر وجود ندول های متعدد و یا کیست ها بروز پیدا می کنند. این جوش ها امکان دارد قرمز، یا کبود بوده و جای زخم ایجاد نمایند. هرچه زودتر جهت درمان آن ها به پزشک مراجعه کنید، آسیبی که به پوست شما می رسد کمتر خواهد بود. ضمن آن که پزشک می تواند بنا به تشخیص خود از داروهایی استفاده نماید که درد و التهاب را کم تر نموده و فرآیند درمان را تسریع می بخشد.
علل ایجاد شدن جوش ها چیست؟
علل اصلی ایجاد جوش ها در هر نقطه از بدن، بسته شدن فولیکول های مو بوده؛ این فولیکول ها امکان دارد با چربی و سلول های مرده پوست مسدود شده و یا به علل هورمونی مربوط باشند. شایع ترین علت بسته شدن فولیکول های مو، بالا رفتن بیش از اندازه سبوم بوده که خود را به صورت جوش نشان خواهد داد؛ اما علل دیگر آن را در ادامه برای شما شرح خواهیم داد. پس با ما همراه بمانید.
اول، استفاده نمودن از لوازم آرایشی نامرغوب و یا فاسد شده:
کاربرد مواد آرایشی نامرغوب باعث ایجاد جوش ها شده؛ چرا که این مواد می توانند منافذ پوست را مسدود نمایند. البته در برخی مواقع امکان دارد ناسازگاری مواد آرایشی با نوع پوست، منجر به ایجاد جوش بر روی پوست صورت گردد. بنابراین بهتر است از کرم هایی استفاده کنید که با نوع پوست شما سازگاری داشته باشند. همچنین در هنگام خرید، حتما به تاریخ انقضای مواد آرایشی که بر روی جعبه آن ها حک شده، دقت نمایید. هرگز از مواد تاریخ گذشته استفاده نکنید.
دوم، وجود بیماری ها و استفاده از دارو های خاص:
دارو های هورمونی و یا دارو های مربوط به مشکلات اعصاب و روان منجر به ایجاد جوش بر روی صورت خواهد شد. همچنین بیماری ها نیز می توانند بر روی جوش های صورت، بازو، سینه و کمر تاثیر بگذارند. در برخی مواقع نیز جوش های باسن نشان دهنده مشکلات هورمونی به خصوص در آقایان می باشند.
سوم، سیگار و قلیان:
از شایع ترین علل ایجاد جوش در بزرگسالان استفاده از قلیان و سیگار می باشد.
چهارم، رژیم غذایی نامناسب:
استفاده کردن از غذا های چرب و شیرین منجر به ایجاد جوش در نواحی مختلف بدن خواهد شد. اگر از آن دسته افرادی هستید که از غذا های آماده و فست فود استفاده می کنید و یا به شیرینی و قند علاقه دارید و شکلات را از برنامه غذایی تان حذف نمی کنید، باید انتظار رسیدن جوش ها بر روی پوست صورت و یا دیگر نقاط بدن تان باشید. علاوه بر آن، مصرف برخی غذا های حساسیت زا، می تواند منجر به ایجاد جوش بر روی صورت و یا دیگر نواحی بدن گردد. این جوش ها به طور معمول موقتی بوده و اگر آن ها را دستکاری نکنید، به زودی از بین خواهند رفت.
پنجم، آلودگی های محیطی:
به طور معمول، آلودگی به خودی خود منجر به ایجاد جوش نخواهد شد؛ اما اگر از طریق زخم باز یا جای جوش به داخل پوست نفوذ پیدا نماید، می تواند منجر به بدتر شدن جوش و التهاب آن گردد.
بیشتر بخوانید: درباره ی پوست خشک چه می دانید؟
ششم، عوامل ژنتیکی:
طبق تحقیقات صورت گرفته، مشخص شده که ژنتیک از دیگر عوامل موثر بر ایجاد جوش می باشد. در نتیجه اگر پدر و مادر شما جوش یا آکنه دارند؛ احتمال دارد شما نیز جوش هایی شبیه آن ها داشته باشید.
هفتم، تغییرات هورمونی در نوجوانان:
جوش ها از جمله شایع ترین مشکلات پوستی در این سن است. نامتعادل بودن هورمون ها و یا افزایش ناگهانی هر کدام از آن ها می تواند باعث ایجاد و تحریک غدد چربی پوست و در نتیجه افزایش تولید سبوم بدن شود. همه این عوامل منجر به ایجاد جوش بر روی پوست صورت و دیگر نقاط بدن خواهد شد.
هشتم، مشکلات زنان:
احتمال ایجاد شدن جوش در زنان بزرگسال بیشتر از مردان می باشد؛ چرا که مشکلات و تغییرات هورمونی در خانم ها از مردان بیشتر است. به طور معمول مواردی مانند عادت ماهانه، بارداری و زایمان و یا برخی مشکلات دیگر نظیر سندروم تخمدان پلی کیستیک، می توانند در زنان بزرگسال منجر به ایجاد جوش شوند.
نهم، استرس:
اگر همواره در موقعیت های استرس‌زا هستید، باید منتظر ایجاد جوش باشید. در شرایط استرس زا، هورمون کورتیزول بالا رفته و در نتیجه غدد پوستی تحریک می شوند و تولید چربی در پوست بالاتر خواهد رفت.
دهم، رعایت نظافت و بهداشت پوست:
اگر از پوست خود به درستی مراقبت نکنید، اولین عارضه ای که بر روی پوست شما ایجاد خواهد شد، جوش است. منظور از رعایت بهداشت، شستشوی پس از استفاده از لوازم آرایشی، نحوه ی قرار گرفتن در معرض آلودگی ها و تعریق پس از ورزش می باشد. همه ی این عوامل به باز نگهداشتن منافذ پوست و اکسیژن رسانی به سلول ها کمک نموده و منجر به جلوگیری از بروز جوش ها بر روی پوست خواهد شد.
راهکار های درمان های خانگی به منظور رفع جوش صورت:
درمان های خانگی به طور معمول، قدرتمند نبوده و نمی توانند تاثیرات شگفت انگیزی را بر روی پوست ایجاد نمایند؛ اما پزشکان متخصص استفاده از آن ها را برای کسانی که دارای جوش های خفیف و غیر التهابی مانند جوش های سر سفید یا سرسیاه هستند توصیه می کنند. در ادامه این مقاله به معرفی برخی از رایج ترین درمان های خانگی که مورد تایید پزشکان متخصص می باشد خواهیم پرداخت.
اول، استفاده از یخ:
یخ هنگامی می تواند موثر باشد که جوش ها به تازگی بر روی پوست ظاهر شده و هنوز عفونی نیستند. استفاده از یخ منجر به منقبض شدن غدد چربی پوست شده و باعث می شود تا از ترشح بیش از اندازه سبوم جلوگیری شود. توجه نمایید که نباید یخ را به مدت طولانی بر روی پوست قرار داد. باید یخ را در تکه پارچه ای گذاشته و آن را چند ثانیه بر روی جوش نگه دارید. انجام این کار به صورت مداوم در طول روز جوش ها را پس از یک تا دو روز رفع خواهد کرد.
دوم، استفاده از ماسک های حاوی عسل:
عسل، به دلیل آن که ضد عفونی کننده و مقاوم می باشد، می تواند منجر به از بین رفتن عوامل میکروبی و آلوده کننده پوست شود. جهت از بین بردن جوش ها، استفاده از عسل به صورت مستقیم و یا استفاده از ماسک هایی که حاوی عسل هستند، تاثیر زیادی بر روی پوست خواهد گذاشت. اگر از عسل استفاده می‌کنید، بهتر است پنبه استریل را به عسل آغشته نموده و آن را حدود ۳۰ دقیقه بر روی پوست بگذارید، پس از آن پوست را با آب گرم بشویید؛ اما از بهترین و موثر ترین ماسک ها، عسل به همراه دارچین بوده که می توانید از آن استفاده نموده تا تاثیر شگفت انگیزش را بر روی سطح پوست مشاهده نمایید.
سوم، استفاده از آبلیمو:
آبلیمو یک میکروب کش طبیعی بوده که تاثیر زیادی بر روی بهبود جوش های صورت و جلوگیری از بروز مجدد آن ها می گذارد. توجه داشته باشید که اگر جوش های صورت ملتهب و یا باز هستند، استفاده از آبلیمو منجر به ایجاد سوزش یا درد خواهد شد. ابتدا باید یک پارچه ی تمیز را به آبلیمو آغشته نموده و آن را بر روی جوش قرار دهید. این کار را پیش از خواب انجام داده و اجازه دهید که پنبه آغشته شده به آبلیمو تا صبح بر روی پوست صورت و نقاطی که جوش دارند، بماند.
چهارم، استفاده از خمیر دندان:
خمیر دندان نیز نوعی درمان خانگی جهت رفع جوش هایی می باشد که به تازگی از راه رسیدند. اگر از آن، پس از قرار دادن یخ بر روی صورت استفاده نمایید؛ تاثیر آن بیش از پیش خواهد شد. توجه نمایید از خمیر دندان های ژله ای، رنگی و سفید کننده استفاده نکنید؛ چرا که جهت این کار مناسب نیستند. پیش از خواب کمی خمیردندان را بر روی پوست صورت قرار داده و اجازه دهید تا صبح بماند. پس از بیدار شدن، صورت خود را با آب سرد شست و شو دهید. تکرار این کار در طول روز منجر به اثرگذاری بیشتر آن خواهد شد.
پنجم، بخور صورت:
بخور گرم منجر به باز شدن منافذ پوست خواهد شد. در نتیجه عوامل آلوده کننده منجر به بسته شدن این منافذ می شوند؛ جوش ها را از بین برده و سبب شفاف شدن پوست صورت خواهد شد. توجه داشته باشید که به مدت طولانی در معرض بخور قرار نگیرید؛ چرا که این امر موجب سوختن پوست صورت خواهد شد. همچنین پس از انجام بخور، حتما از کرم های مرطوب کننده استفاده نمایید.
ششم، روغن درخت چای:
این روغن منجر به از بین بردن جوش های سرسفید خواهد شد. همچنین می تواند با از بین بردن میکروب ها، باعث برطرف شدن مشکلات پوستی نیز بشود. اگر از این روغن به همراه ژل آلوورا استفاده نمایید، به طرز معجزه آسایی مشکلات پوستی تان را تا حد زیادی برطرف خواهید کرد. در زمان استفاده از آن، ابتدا باید روغن را بر محل جوشان مالیده و به مدت ۲۰ دقیقه صبر کنید. سپس صورت را شست و شو دهید. توجه داشته باشید که این روغن دارای خاصیت خشک کنندگی بوده؛ بنابراین برای پوست های خشک و حساس به هیچ عنوان توصیه نخواهد شد.
راهکار های درمان کلینیکی جوش های صورت را بشناسیم:
درمان های کلینیکی دارای قدرت بیشتری هستند که منجر به اثرگذاری بیشتر بر روی جوش ها و عارضه های پوستی همانند کیست ها، ندول ها، پاپول ها و پاسچول ها هستند. در این روش ها پزشک پس از معاینه جوش ها، بسته به شدت و نوع جوش، درمان مناسب را به شما پیشنهاد خواهد کرد. البته این درمان ها جهت جوش های غیر تهاجمی کاربرد داشته و می تواند بهبود آن ها را سبب شود.
طول درمان جوش های غیر التهابی:
پزشکان درباره ی جوش های سرسفید و سرسیاه از درمان های موضعی کمک می گیرند. این درمان ها امکان دارد تنها بر روی خود جوش تمرکز پیدا کرده و یا بر روی همه ی صورت انجام گیرد. مواد مورد استفاده در آن ها حاوی اسید سالیسیلیک، گوگرد و یا پراکسید بنزوئیل می‌باشند. در بین این مواد، بنزوئیل پروکسید از جمله موثرترین گزینه و گوگرد، خفیف ترین آن ها می باشد. از سالیسیلیک نیز به جهت جلوگیری از بازگشت مجدد جوش های غیر التهابی کمک می گیرند. از جمله دیگر مواد موثر در درمان جوش های غیر التهابی، رتینوئید های موضعی بوده که حاوی ویتامین های a مانند رتینول، آداپالن و ترتینوئین می باشند. این مواد سبب از بین بردن چربی و سلول های تجمع شده در منافذ پوستی خواهد شد و آن ها را باز می‌کنند. این دارو ها را می توان از جمله موثرترین دارو ها در از بین بردن آکنه دانست.
دوم، درمان پاپول ها:
پزشکان جهت درمان پاپول ها از بنزوئیل پراکسید استفاده می نمایند. این مواد به علت داشتن فعالیت ضد باکتریایی می توانند منجر به از بین بردن باکتری های ایجاد کننده پاپول گردند. برخی از پزشکان جهت درمان جوش های التهابی از رتینوئید های موضعی، آنتی بیوتیک ها و قرص های ضدبارداری استفاده می نمایند. توجه داشته باشید که قرص های ضد بارداری به طور معمول برای زنان تجویز می شوند که جوش های آن ها تنها در دوران قاعدگی بروز می یابد. این قرص ها سطح آندروژن را کاهش داده و در نتیجه تولید روغن را کاسته و در آخر جوش ها از بین خواهند رفت.
سوم، درمان پاسچول ها:
استفاده از درمان پاپول ها که پیش از این گفته شد، می تواند در از بین بردن پاسچول ها مفید واقع شود. البته در این مورد به علت شدت بیشتر و چرک زیاد، استفاده از آنتی بیوتیک های ضد باکتری در ارجحیت قرار می گیرند.
چهارم، درمان ندول ها:
ندول ها در زیر سطح پوست قرار گرفته اند؛ در نتیجه نمی توان از درمان های موضعی جهت درمان آن ها استفاده کرد. پزشکان معمولاً در این موارد از دارو هایی که حاوی بنزوئیل پروکسید یا اسید سالیسیلیک، آنتی بیوتیک های قوی، ضد باکتریایی و قرص های ضدبارداری استفاده می‌کنند. اگر استفاده از دارو ها موثر نبود، پزشک ندول ها را با دست خارج نموده و یا از لیزر جهت لایه برداری شیمیایی کمک می گیرد.
پنجم، درمان کیست ها:
درمان کیست بسیار مشکل می باشد؛ اما غیر ممکن نخواهد بود. پزشک جهت درمان این مورد، از دارو هایی مانند رتینوئید های خوراکی، ایزوترتینوئین های خوراکی، آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین، مینوسایکلین، داکسی سایکلین و یا اریترومایسین، قرص‌های ضد بارداری و یا اسپیرونولاکتون استفاده می نمایند.
دقت داشته باشید که اسپیرونولاکتون مانند قرص های ضدبارداری جهت درمان کیست ها در زنان استفاده می شود و در مردان کاربردی ندارد. کم شدن سطح آندروژن توسط این دارو امکان دارد منجر به ایجاد مشکلاتی در مردان گردد. امکان دارد بنا به تشخیص پزشک، جهت از بین بردن کیست ها به چند نوع دارو نیاز باشد. در برخی موارد جهت درمان مستقیم و سریع تر از التهابات، از تزریق استروئید به کیست ها کمک می گیرند.
