انسان قبل از آن که به خطرات اشعه ماوراء بنفش پی ببرد تا سال های متمادی نور آفتاب را شفا بخش می‌دانست. اما امروزه میدانیم که اگر چه نورخورشید برای درمان برخی از بیماری های پوستی مفید است، اما باید همه تا حد امکان از تماس بیش از حد با نور خورشید بپرهیزیم. تماس بیش از اندازه با نور خورشید می تواند سبب پیدایش چین و چروک، کک و مک، گشادی عروق خونی، زبری پوست وانواع سرطان های پوستی شود.
خورشید به تولید دو دسته پرتوهای قابل رویت و نامرئی می پردازد. پرتوهای نامرئی که تحت عنوان پرتو های ماوراء بنفش A و ماوراء بنفش B شناخته می شوند، بیشترین مشکلات را به وجود می آورند. این دو پرتو سبب تیرگی پوست (برنزه شدن)، آفتاب سوختگی و آسیب های پوستی می گردند. واقعیت این است که هیچ پرتو ماوراء بنفشی بی خطر نخواهد یود. پرتوهای زیان بخش ماوراء بنفش در فصل تابستان و در مناطق کوهستانی و استوایی دارای قدرت نفوذ بیشتری است. به خصوص عواملی مثل باد و بازتاب نور از روی آب، شن های بیابان و برف سبب تشدید اثرات ناخوشایند و زیان بخش نور خورشید خواهند شد. حتی در روزهای ابری نیز پرتوهای ماوراء بنفش به سطح زمین دسترسی دارند.
لایه اوزون چه نقشی دارد؟
لایه اوزون، زمین را در مواجهه با پرتوهای زیان بخش ماوراء بنفش نور خورشید محافظت می نماید. اگر چه لایه اوزون روز به روز در حال تغییر است و از جایی به جایی انتقال می یابد، اما دانشمندان در چند سال گذشته کاهش های طولانی مدت را در لایه اوزون به ثبت رسانده اند. کاهش ضخامت این لایه به مفهوم بیشتر شدن میزان پرتوهای خطرناک ماوراء بنفشی است که به سطح زمین می رسند. مقادیر آتی لایه اوزون بستگی به عوامل طبیعی و ساخته دست بشر، از جمله جمع آوری کلروفلوئورکربن‌ها و مواد شیمیایی از بین برنده اوزون دارد.
احتمال بروز آفتاب سوختگی در بین ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر بیشتر از أوقات دیگر است؛ چرا که در این ساعات پرتوهای خورشید به حداکثر قدرت خود می رسند. همچنین آفتاب سوختگی در روزهای گرم سال بیشتر رخ می دهد؛ چرا که گرما آسیب های ناشی از پرتوهای خورشیدی را تشدید خواهد کرد.
حفاظت در مقابل خورشید حتی در زمستان نیز از اهمیت زیادی برخوردار است، زیرا برف 80 درصد پرتوهای خورشیدی را منعکس کرده و می تواند سبب آفتاب سوختگی و آسیب پوست بدون پوشش گردد. ورزش های زمستانی در کوهستان احتمال آفتاب سوختگی را بیشتر می کنند؛ چرا که در این مناطق اتمسفر کمتری به منظور متوقف کردن پرتوهای خورشیدی وجود دارد. اگر پوست مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار بگیرد، به تدریج قرمز می گردد که قرمزی تا 24 ساعت به طول می انجامد. آفتاب سوختگی شدید سبب حساس شدن پوست و درد، سوزش، تورم و تاول در پوست خواهد شد. علائم دیگر مثل تب، لرز، درد شکم، تهوع ، اختلال شعور (خواب آلودگی و گیجی)، نشانگر آفتاب سوختگی شدید بوده و نیازمند توجه خاص و اقدامات پزشکی فوری می باشند. اگر دچار آفتاب سوختگی و عوارض آن شدید، مراجعه به متخصص پوست را فراموش نکنید؛ چرا که لازم است از داروهایی مصرف کنید که جلوی تورم، درد و بروز عفونت را بگیرند.
برنزه شدن رنگ پوست:
رنگ برنزه پوست اغلب به غلط نشانه سلامتی به حساب می آید. پزشکان به واقعیت این امر بهتر واقف اند که برنزه شدن پوست ناشی از آسیب به پوست در اثر نور خورشید می باشد. رنگ پوست هنگامی تیره تر می شود که پرتوهای ماوراء بنفش به پوست نفود نموده و پوست برای حفاظت از خود به ناچار رنگدانه یا ملانین بیشتری تولید می کند. پیری پوست و سرطان پوست جزء آثار زیان بار و دراز مدت نور آفتاب در پوست می باشند و سال ها بعد از تماس با پرتوهای ماوراء بنفش خود را نشان می دهند.
همانقدر که برنزه شدن در زیر نور خورشید برای پوست زیانبخش می باشد، برنزه شدن در سالن های زیبایی نیز می‌تواند زیانبخش باشد. پزشکان همیشه در تلاش بوده اند تا مردم را از خطرات پرتوهای ماوراء بنفش نور خورشید، حمام های آفتاب و لامپهای خورشیدی( که برای برنزه کردن رنگ پوست به کار می‌روند) آگاه نمایند. همه ی انواع پرتوهای ماوراء بنفش صدماتی به پوست وارد می‌کنند. پرتوهای B سبب آفتاب سوختگی شده و پرتوهای A که قدرت نفوذ بیشتری دارند، می توانند در پیدایش سرطان بدخیم پوستی، تحت عنوان ملانوما که بدترین نوع سرطان پوست است، نقش داشته باشند.
اغلب لامپ های خورشیدی موجود در سالنهای زیبایی که برای برنزه کردن کاربرد دارند، از خود پرتوهای ماوراء بنفش A ساطع می کنند که سبب پیری زودرس و رخداد سرطان پوست می شود.
در حقیقت تنها مقادیر کمی از نور خورشید به منظور کمک به بدن در ساخت ویتامین D(دی) کافی است. تابش بیشتر خورشید لزوماً منجر به ساخته شدن ویتامینD بیش از حد نخواهد شد. آن مقدار نور خورشید که برای ساخته شدن ویتامین D لازم است، به مراتب کمتر از میزانی است که سبب برنزه شدن رنگ پوست می شود.
پیری پوست:
پیری زودرس پوست در کسانی که به صورت مداوم و طولانی مدت در زیر نور آفتاب هستند اتفاق می افتد. اگر چه در افرادی که پوست تیره تری دارند، شدت آسیب امکان دارد کمتر واضح بوده و خودش را خیلی دیرتر نشان دهد.
در افرادی که در هوای آزاد فعالیت می‌کنند و یا بدون ضد آفتاب خود را در معرض نور خورشید قرار می دهند، پوست به آرامی حالتی ضخیم و چرم مانند پیدا می‌کند و ظاهر این افراد بسیار پیرتر از آنچه هستند به نظر می رسد. نور خورشید همچنین می‌تواند سبب پیدایش کک و مک‌های بزرگی به خصوص در صورت و پشت دست ها بشود که به لکه های پیری شهرت دارند. همچنین ضخیم شدن لایه شاخی پوست (کراتوز آفتابی) ناشی از نور خورشید بوده که امکان دارد تبدیل به سرطان پوستی گردد. البته این تغییرات سال ها بعد از تماس با نور خورشید اتفاق می افتد.
سرطان پوست:
بیش از 90 درصد سرطان های پوست در مناطقی از بدن که لباس آن ها را نمی پوشاند، ایجاد می شوند. صورت، گردن، گوشها، ساعد و دست ها شایع ترین مناطق بروز سرطان پوست می باشند. سه نوع سرطان شایع پوست عبارتند از:
- اول، سرطان سلول های قاعده ای پوست.
- دوم، سرطان سلول های شاخی.
- سوم، سرطان سلول های رنگدانه ای (ملانوما).
واکنش های حساسیتی ( آلرژیک):
برخی نسبت به نور خورشید حساسیت (آلرژی) دارند. در این افراد واکنش های آلرژیک امکان دارد حتی بعد از تماس بسیار کوتاه با آفتاب پدید آید. تورم، قرمزی، کهیر و تاول شایع ترین علایم حساسیت به نور خورشید می باشند. گاهی این واکنش ها در پی حساسیت به مواد بهداشتی آرایشی، عطریات، مواد گیاهی، داروهای موضعی یا فرآورده های ضد آفتاب به وجود می آیند. برخی داروها مانند قرض ضد حاملگی، داروهای ضدفشار خون، داروهای ضد تورم مفاصل و نیز داروهای ضد افسردگی می توانند واکشن های پوستی متعاقب تماس با آفتاب را به وجود آورند. در این موارد با پزشک متخصص پوست خود مشورت کنید. برخی داروها از جمله داروهای موضعی و آنتی بیوتیک هایی که معمولا برای درمان آکنه به کار می روند پوست را در مقابل خورشید آسیب پذیرتر می نمایند. لذا آفتاب سوختگی و صدمات ناشی از آن افزایش می یابد. اگر تحت درمان دارویی هستید، نسبت به عوارض حساسیت به نور آفتاب ناشی از دارو با پزشک مشورت نمایید.
آلرژی و حساسیت به ضد آفتاب ها به ندرت رخ می دهد؛ اما در برخی موارد فرد نسبت به محصول خاصی واکنش نشان می دهد و دچار سوزش یا احساس سوزن سوزن شدن در پوست می شود. این واکنش امکان دارد بلافاصله بعد از مصرف ضد آفتاب بروز کند و یا مدتی بعد از تماس با آفتاب و یا حتی چند روز بعد از مصرف آن ظاهر گردد. این واکنش ها لزوما مربوط به ماده موثر ضد آفتاب نبوده و امکان دارد نسبت به مواد نگهدارنده و یا خوشبو کننده به کار رفته در کرم ها هم بروز نمایند.
همه ی ما از اثرات مخرب و بد اشعه های ماورائ بنفش خورشید برروی پوست با خبر هستیم. با این همه حال یکی از علائم جوانی پوست برنزه شدن بر اثر تابش نور خورشید است. علاوه بر آن بعد از برنزه کردن با خورشید، پوست بسیار صاف و نرم شده و براحتی تمامی جوش های چرکی و حتی کوچک از بین می رود و شما قاعدتاً زیبا و فوق العاده شدید، البته نه برای مدت زمان طولانی. به گفته دانشمندان یکی از عوامل جدی و موثر در سالخوردگی وپیری پوست، اثرات مخرب نور خورشید است. در ادامه شما را با اثرات مخرب خورشید بر روی پوست آشنا خواهیم کرد.
اثرات مخرب خورشید بر روی پوست:
اشعه از معمولی تا خطرناک:
تحقيقات و بررسي هاي كارشناسان نشان می دهد ؛ نوری که از خورشید به زمین می رسد از سه جزء اساسی تشکیل مي شود. برخي از اين امواج مرئي هستند. در واقع آن ها همان امواجي هستند كه باعث قابل روئيت شدن اجسام مي شوند و حدود پنجاه درصد از نور خورشید را تشکیل می دهند. امواج زیر قرمز که حدود چهل درصد از نور خورشید را تشکیل می دهد و باعث انتقال حرارت خورشید به زمین می شود و مهم تر از همه اشعه فرا بنفش که بیشترین اثر را بر روی پوست انسان می گذارد. این اشعه از سه جزء اصلی A ، B ، C تشکیل شده است که هر کدام از این اجزا دارای اثرات مخصوصی می باشند.
اشعه فرابنفش نوع A مهم ترین عامل ایجاد واکنش های حساسیتی نسبت به نور خورشید است. اشعه فرابنفش نوع B عامل اصلی ایجاد قرمزی پوست، آفتاب سوختگی، افزایش رنگ پوست، پیری زودرس و سرطان های پوستی می باشد. همچنین این اشعه می تواند باعث تولید ویتامین D در پوست شود و اشعه فرابنفش نوع C معمولاً به سطح زمین نرسیده و توسط جو کره زمین جذب می شود.
هر چند اشعه و زاويه تابش آفتاب بر شدت آسيب هاي ايجاد شده تاثير گذار است اما عوامل موثر ديگري نيز برای تاثير اشعه فرا بنفش وجود دارد. برای مثال زمان، يكي از مهم ترین این عوامل است. یعنی طي زمان های خاصي از روز ميزان زاويه و اشعه تابشي چند برابر می شود. بیشترین شدت این اشعه در ساعت های حوالی ظهر است که ناشی از عمودی تر تابیدن نور خورشید در این زمان می باشد، به طوری که ۶۵ درصد اشعه فرابنفش در ساعت های بین ده صبح تا دو بعد از ظهر به زمین تابیده می شود. ضمن اينكه فصل هم در نحوه زاويه تابش نور خورشيد اثر گذار می باشد. بیشترین شدت تابش اشعه فرابنفش در فصل تابستان مشاهده می شود که به علت عمودی تر تابیدن نور خورشید در این فصل است و در نتيجه درجه و عمق نفوذ به سلول های پوستی را تا چند برابر افزايش می دهد.
قبل از آنكه به آسيب های پوستی ناشی از اشعه مستقیم خورشید اشاره كنیم بايد اين نكته را يادآور شویم كه برخی تصور می كنند آفتاب سوختگی ها و آسيب های مختلفی كه ناشی از اشعه آفتاب است یک پديده عادی بوده و پس از مدتی يا نهايتا بعد از تغيير فصل و خنک شدن هوا از بين خواهند رفت. در حالی كه هر كدام از اين عوارض یک آسيب جدی پوستی محسوب می شوند و چنانچه درمان نشود مشكلات بسیاری را به دنبال خواهد داشت.
يكي از حاد ترین و آشکار ترین نوع تماس با اشعه فرابنفش، قرمزی و آفتاب سوختگی پوست است که در عرض 3-4 ساعت بعد از تماس با نور خورشید ایجاد می شود و طی 12تا 24 ساعت به بالاترین شدت خود می رسد. اشعه فرابنفش باعث تخریب DNA موجود در هسته سلول های پوستی شده و به این ترتیب باعث صدمه به سلول ها می شوند. علت ایجاد قرمزی پوست نیز آزاد شدن واسطه های شیمیایی مختلف است که از مهم ترین آن ها می توان به هیستامین اشاره کرد.
اثرات مخرب خورشید بر روی پوست را بشناسید:
تعدادی از این عوارض به شرح زیر می باشد:
اول، پیری زودرس پوست:
يكي ديگر از تاثيرات غير قابل انكار اشعه خورشيد پیری زودرس پوست است. تحقيقات و بررسي های پزشکی نشان می دهد كه قرار گرفتن پوست برای مدت زمان طولانی در برابر نور آفتاب در بلند مدت منجر به پیری زودرس می شود. به گفته دكتر نجفي ارتباط بین پیری زودرس با تماس مداوم نور خورشید، کاملاً به اثبات رسیده است. مشخص شده است که اشعه فرابنفش به تنهایی و یا در همراهی با اشعه زیر قرمز می توانند سبب تخریب الیاف کلاژن و الاستین موجود در پوست شود. این الیاف عامل اصلی استحکام و کشش طبیعی پوست بوده و صدمه به آن ها می تواند باعث پیری زودرس پوست شود. به همین منظور افرادی که دارای مشاغلی هستند که به مدت طولانی با نور خورشید تماس دارند مانند رانندگان ،نگهبانان كشاورزان و غیره بسیار زودتر از سایر افراد دچار پیری پوست می شوند.
شايد اشاره به اين نكته قابل توجه باشد كه در زندگی های امروزی بسیاری از عادت های غلط زندگی نهادينه شده است و برنامه های غذایی يا مشاغل مختلف فرصتی برای نگهداری مناسب از پوست باقي نگذاشتند به همين منظور اين روزها بيشتر از هر زمان ديگری شاهد آسيب ها و بدخيمي های پوستی هستيم. از آن گذشته عوامل متعددی در ایجاد بدخیمی های پوستی موثر هستند. امروزه مشخص شده است که شایع ترین عامل مؤثر بر روی این بدخیمی ها تابش نور خورشید است. اشعه فرابنفش معمولاً با دو مکانیسم می تواند باعث ایجاد بدخیمی پوستی شود. یکی از اين حالت ها تماس حاد و شدید با نور خورشید می باشد كه معمولا برای افرادی كه در سواحل زير تابش مستقيم نور خورشيد قرار می گیرند ايجاد می شود. این آفتاب سوختگی های حاد و شدید معمولاً باعث نوعی بدخیمی به نام ملانوم بدخیم می شود.
دوم، آفتاب سوختگی:
آفتاب سوختگی یکی از شایع ترین عوارض قرار گرفتن بیش از اندازه در معرض نور خورشید است. علائم شدید آفتاب سوختگی معمولاً چهار تا پنج ساعت پس از مواجهه با خورشید ظاهر می شوند. پرتو های فرابنفش موجب آفتاب سوختگی می شوند.
علائم کلی آفتاب سوختگی شامل موارد زیر می باشد:
- قرمزی.
- تاول ها.
- علائم شبه آنفلوآنزا مانند حالت تهوع، تب، لرز یا سردرد.
- درد/حساسیت به لمس.
- تورم.
اگر با تب ناشی از آفتاب سوختگی مواجه هستید باید با پزشک مشورت نمایید. جدا از تب، آفتاب سوختگی های شدید شامل درد و تاول های آبدار می شوند.
سوم، راش پوستی گرمایی:
یک راش پوستی گرمایی زمانی پدیدار می شود که عرق زیر پوست در مجاری عرق به دام می افتد. راش پوستی گرمایی اغلب در آب و هوای داغ و مرطوب نمایان می شود و مانند خوشه های جوش یا تاول های کوچک به نظر می رسد. راش پوستی گرمایی بیشتر در قسمت هایی که پوست تا می شود، مثل آرنج و زیر بغل، کشاله ران، روی گردن و قسمت بالای سینه رخ می دهد. راش پوستی گرمایی می تواند با قرار گرفتن در محیطی خنک یا پیشگیری از تعریق و خشک نگه داشتن منطقه تحت تاثیر قرار گرفته و بهبود پیدا کند. برای کمک به تسکین علائم راش پوستی گرمایی استفاده از پودر برای افزایش راحتی توصیه می شود و باید از پمادها یا کرم ها پرهیز شود.
چهارم، سرطان پوست:
ابتلا به سرطان پوست بد ترین عارضه بر اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید است. از آنجایی که آسیب خورشید به پوست با گذشت سال ها رخ می دهد، هرچه سن بیشتری داشته باشید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پوست قرار دارید. کارسینوم سلول بازال، کارسینوم سلول سنگفرشی و ملانوم بدخیم سه نوع شایع سرطان پوست هستند.
پنجم، شیوع گرمازدگی:
مشكلات آفتاب و تابش نور خورشيد در اين ايام تنها به آفتاب سوختگي های پوستي و سطحی خلاصه نمی شود. شايد گرمازدگی يكي از مشكلات اصلی اين فصل باشد كه احتمالا به گوش اكثر ما رسيده است.
در واقع گرما زدگی یکی از مشكلات عمده اين فصل است و عارضه ای است ناشی از اختلال در سیستم تنظیم کننده‌ی دمای بدن که می تواند به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در هوای گرم یا تولید بیش از حد گرما در بدن ايجاد شود و آثار مختلفی به جای گذارد. هر چند برای اکثر ما اين مشكل یکی از اتفاقات رايج در اين فصل محسوب می شود. اما واقعيت این است در صورتی كه به اين اتفاق به صورت جدی رسیدگی نشود ممکن است تا مرحله خطرناکی پيش برود.
گرمازدگی از درجه ی خفیف تا شدید متفاوت است و در موارد شدید می تواند حتي به مرگ فرد منجر شود. اين عارضه معمولا با علائم خاصی همراه است. علائمی مانند احساس ضعف و خستگی، علائم عصبی از جمله سردرد و سرگیجه، بی قراری و پرخاشگری و علائم گوارشی مانند تهوع و استفراغ. همين طور تنفس کوتاه و سریع، ضربان قلب و نبض ضعیف و سریع، افزایش دمای بدن به بالای 40 درجه، تیره شدن ادرار، علائم پوستی ( قرمزی، رنگ پریدگی و کبودی گرفتگی) عضلات و درد عضلانی به خصوص در ناحیه ی شکم، ران و پاها و غیره اما در هر صورت و با وجود اينكه گرمازدگی ممکن است به آرامی یا ناگهانی ایجاد شود اما یک بیماری اورژانسی قابل پیشگیری است.
اثرات مثبت خورشید برای سلامت انسان:
از جمله فواید سلامت قرار گرفتن در معرض نور خورشید می توان به موارد زیر اشاره نمود:
اول، بهبود خلق و خو:
نور خورشید یک تقویت کننده خلق و خوی رایگان برای فرد است. در معرض آفتاب بودن می تواند احساس بهتر و انرژی بیشتری در افراد ایجاد نماید. نور خورشید سطوح هورمون سروتونین در مغز را افزایش می دهد که با بهبود خلق و خو پیوند خورده است. جای تعجب نیست که میزان تولید سروتونین در فصل تابستان در بالاترین سطوح خود قرار دارد.
دوم، درمان افسردگی فصلی:
کمبود نور خورشید در فصل زمستان می تواند محرکی برای افسردگی در برخی افراد باشد. از علائم این شرایط می توان به خلق و خوی بد، دشواری در دوست یابی و حفظ ارتباط با دوستان، پرخوری، خستگی و خواب بیش از اندازه اشاره کرد. افسردگی فصلی که به عنوان اختلال عاطفی فصلی شناخته می شود، در ماه های گرم تر سال به ندرت رخ می دهد.
سوم، تولید ویتامین D:
ویتامین D از عناصر اصلی برای حفظ سلامت استخوان های انسان است. یکی از روش های افزایش سطح این ویتامین در بدن قرار گرفتن پوست در معرض نور خورشید است. البته برای پرهیز از خطرات احتمالی نباید بیش از اندازه در معرض نور خورشید قرار بگیرید. تنها 15 تا 20 دقیقه مواجهه پوست با نور خورشید در روز می تواند به تولید ویتامینD مورد نیاز بدن کمک کند.
چهارم، کاهش استرس:
هر فردی به دلایل مختلفی می تواند دچار استرس شود. شما می توانید به روش های مختلف سطوح استرس خود را کاهش دهید که از آن جمله می توان به ورزش کردن، تن آرامی، و پیاده روی در طبیعت اشاره نمود. همچنین، رفتن به فضای باز و قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند به تسکین استرس کمک کند.
پنجم، بهبود خواب:
قرار گرفتن در معرض نور خورشید بر میزان تولید ملاتونین در مغز تاثیرگذار است که به عنوان هورمون خواب نیز شناخته می شود. مواجهه ناکافی با نور خورشید در طول روز می تواند موجب تولید سطوح ناکافی از ملاتونین در بدن شود.
چرا اینقدر نور خورشید برای پوست مضر است؟
نور خورشید بعد از برخورد با جو زمین اشعه های ماوراء بنفش تولید می کند که بسیار برای پوست انسان مضر است. ۹۵% این اشعه ها UVA و ۵% آن ها UVB هستند. تفاوت این ها در طول موج هایشان است. اشعه های UVB تنها می توانند روی سطح پوست اثر بگذارند، که شما آن را در برنزه شدن و حتی سوختگی پوست می بینید.
اشعه های UVA به دلیل اثر آرام آن بروی پوست به راحتی دیده نمی شود ولی بسیار مخرب هستند. به دلیل طول موج های بلند وارد پوست می شوند و روی منافذ پوست اثر می گذارند. اثرات زیر پوست UVA برروی کلاژن و الاستین بوده و روی ساختار سلول های زیر پوست تغییراتی ایجاد می کند.
همانطور که گفته شد تاثیر UVA به تدریج بوده و به همین دلیل بعد از مدتی تاثیرات را مشاهده می کنید که دیر شده است. ایجاد چین و چروک و رنگ دانه شدن پوست در برخی موارد بیماری سرطان از اثرات منفی و خطرناک UVA می باشد. با اینکه پوست صورت با تولید محافظ ( مانند برنزه شدن) در مقابل UVB تاثیر منفی آن را خنثی می کند، ولی در مقابل اشعه UVA هیچگونه دفاعی ندارد.
محصولات ضد آفتاب به همین دلیل یکی از پرفروش ترین محصولات زیبایی شناخته می شوند. ولی باید در انتخاب آن ها دقت کرد. تا اینجا اطلاعات کاملی درباره ی UVA و UVB بدست آوردید، باید بدانید، ضد آفتاب هایی بخرید که از اثر منفیUVA جلوگیری کند. راهنمای کرم های ضد آفتاب معمولاً در توضیحات کاملی در مورد درصد جلوگیری آن ها از UVA داده است. دقت داشته باشید که حتماً باید حداقل اثر آن ها ۹۰% برویUVA باشد. همچنین باید بدانید که محافظ SPF تنها بروی UVB اثر گذار است و انتخاب آن ها فقط با نوع پوست شما باید سازگار باشد. حتی می توانید آن را نادیده بگیرید. چرا که برخی دوست دارند پوست صورت خود را به صورت طبیعی برنزه کنند.
همچنین توجه کنید که وجود سایه از اشعه های UVA جلوگیری نمی کند و باید زمان هایی هم که خورشید به صورت مستقیم برروی پوست شما نمی تابد از کرم های محافظ UVA استفاده کنید.
چه نوع از کرم های پوستی مناسب است؟
مصرف كرم های پوستی و ضد آفتاب و اينكه چه نوعی از اين كرم ها بهتر و موثرتر در برابر آفتاب هستند، سوالی است كه هميشه يكي از دغدغه های اصلي مصرف كنندگان اين كرم ها است. در صورتی كه به اعتقاد بسیاری از پزشكان برند های تجاری و داخلی يا خارجی بودن كرم های ضد آفتاب تاثير چندانی در عملكرد و کارایی اين نوع از كرم ها ندارد بلکه کیفیت و درصد تاثیرگذاری آن در مقابله با اشعه خورشید مهم است. بر خلاف تصور بسیاری از مردم، توليد خارج يا داخل بودن اين كرم ها و يا قيمت بالا داشتن آن ها يا مثلا اينكه شركت توليد كننده آن ها معروف تر باشد هيچ تاثیری در کارایی و محافظت بهتر از پوست را ندارد.
حتي كرم های توليد داخلي هم وجود داردند كه نسبت به كرم های خارجی کارایی بهتری دارند. تنها نكته ای كه بايد به آن توجه داشت اين است كه کرمی انتخاب شود كه SPF يا درجه جذب اشعه آن با توجه به جنس پوست مناسب باشد و مهم تر از آن اينكه تمام اين كرم های پوستی بايد هر شش ساعت یکبار تمديد شوند. ضمن اينكه مصرف اين كرم ها فقط به محيط بيرون خلاصه نمی شود و بايد داخل خانه هم از آن ها استفاده كرد؛ چرا كه نور های مهتابی خود یکی از عوامل آسيب رسانی پوستی محسوب می شوند.
